Een goed portret

Zaterdag 20 juni. Heerlijk warm. Naar de zandverstuiving om Petra en Marco voor het eerst te ontmoeten. Petra heeft een fotoshoot voor haar verjaardag gekregen. “O, dan neem ik de motor mee,” schreef ze in de whattsapp. Ik had geen idee, maar wat een leuke motor! En die van haar partner Marco was ook super stoer om te zien. Dat levert leuke platen op, natuurlijk.

Petra en Marco op hun motor.

We waren alle drie helemaal in de mood om hiervan iets heel moois te maken. Ik kan eenvoudigweg niet stoppen met fotograferen als er een flow van blijdschap en spelen ontstaat. Dat gebeurt heel snel buiten in de natuur. De warmte en het licht. Het werkt allemaal mee.

Genieten van elkaar.

Als je een tijdje aan het schieten bent, raken de modellen aan het klikken gewend en gaan ze weer hun eigen gang. Ik hoef alleen maar af en toe te vragen om even in de lens te kijken. Maar ook niet in de lens kijken levert prachtige beelden op.

Zonnig profiel.

Café de Liefde

Gisteren een mooie shoot gedaan bij Kerk in de Kroeg op Markt 7 in Harderwijk. Bier en Bijbel. Het was een prima mix, omdat het ook een prachtig zonnige zondagmiddag was vol met lentesfeer.

Er werd geluisterd naar Durk Muurling die het over “goeie genade” had.

en het was ook gezellig met vrienden en familie.

Top er ook te kunnen zijn.

Het gezicht van Harderwijk

http://hetgezichtvanharderwijk.nl/ is van start gegaan! Ik ben heel blij in dit steeds maar groeiende project bezig te zijn met de elementen die mensen bij elkaar brengt. We hebben meer gemeen dan dat we verschillen hebben. Harderwijk bestaat uit 100 nationaliteiten en als je wilt, heb je dat niet zo in de gaten en blijf je gewoon in de groep waar je altijd in geweest bent. Maar tijdens de sport, het werk en andere leefsferen krijg je wel te maken met mensen uit andere culturen. Ik zou zeggen: Ga samen op de foto en laat zien wat jullie bindt. Jouw verhaal is het verhaal van de stad, Harderwijk. Samen vormen wij deze prachtige kleurrijke, talentvolle stad. 
Bezoek de site en geef je op. Hierboven zie je Ricardo, docent bij de Techniek Academie, met zijn ex-leerling, geslaagd en nu werkzaam bij Techniek Totaal Nunspeet. Een succesverhaal? Zeker, maar door alle processen van hard werken en elkaar helpen en begrijpen heen.

 

Ik geluk jou

Wilma Veen heeft weer een prachtig boek gemaakt. Een boek om steeds weer te pakken. Ergens bijna aan het eind is een dubbelpagina met allemaal getekende cactussen. “Als het leven soms prikt…”, begint de tekstslinger over het blad. Je vraagt je misschien af waarom in een boekje met de titel ‘Ik geluk jou’ een bladzijde met cactussen voorkomt. Heeft geluk iets te maken met de scherpe kant van het leven? Toen ik de zin al draaiend met het boek, ging lezen, verloor ik mijn focus en dacht aan de enige cactus die ik heb. Hij was nog maar klein toen ik hem op mijn zoveelste eerste schooldag na de zomervakantie als docent maatschappijleer/godsdienst op mijn bureau vond, Hij bestond uit een ongeveer 7 centimeter hoog cactusje met een kleintje ernaast. Er zat een kaartje aan: “Mam, u kunt het!” Mijn dochter, ze moet zoiets als 13 of 14 jaar zijn geweest, had hem met zorg uitgezocht en het kaartje beschreven om me te bemoedigen. Ik voelde in de week voordat het nieuwe schooljaar begon altijd wat spanning: “Wat voor mensen zal ik nu in mijn klassen krijgen en hoe zal het gaan in de eerste weken?”

Ik lees verder: “Als een stekel in je lijf is vast gaan zitten, dan huil ik met je mee.” Welke tiener van 13 of 14 jaar koopt zo’n cadeautje en schrijft zo’n kaartje om haar moeder te bemoedigen? Ik geloof niet dat er iemand is als mijn dochter. Dat bemoedigen zat er gewoon in. Ze wilde dat iedereen gelukkig was in haar omgeving. Misschien koos ze de cactus omdat ze zich die van haar zakgeld kon veroorloven. Misschien dacht ze aan de pijn die leerkrachten weleens oplopen voor de klas, omdat ze nu zelf ook op het middelbaar zat en meemaakte hoe moeilijk sommige leraren het soms hadden. Dat weet ik niet. Toen ik de zomervakantie daarna de eerste dag op school kwam, zag de cactus eruit of het niet lang meer zou duren (o schrik! Ik was hem vergeten mee naar huis te nemen) en ik vloog met hem naar de kraan. Na zes weken had hij enorme dorst gekregen.

Deze herinnering maakt me enorm gelukkig. Midden in het leven voelde ik me zo vaak geliefd als ik naar die cactus keek. Het is een steeds terugkerend moment van warmte en schoonheid. Wilma schrijft: “Ik wil je het liefst zacht omarmen, verwarmen met liefde en samen raad vragen aan degene die alles overziet en doorziet…” Samen met mijn dochter heb ik op te weinig momenten God om raad gevraagd, maar op de momenten dat we het deden, voelde ik Gods aanwezigheid en trouw, zijn diepe zorg voor mij, voor ons als gezin.

De tekst op de cactuspagina eindigt met: “Open je handen, laat los, ontspan…” Dat is iets dat ik steeds opnieuw moet doen. De cactus is nu ruim 80 centimeter en een jaar of 18 oud. Nog steeds staat ook de kleinere ernaast, ze zijn samen opgegroeid. Nog steeds herinnert hij me aan mijn prachtige dochter, die zeven jaar geleden omkwam in een verkeersongeluk. Ik open mijn handen en laat het weer los. Ik ontspan en voel enorme dankbaarheid. God heeft de stekel uit het verdriet gehaald. Hij helpt me om dankbaar te zijn over wie Eljosha was en dit prachtige boekje ‘Ik geluk jou’ van Wilma Veen helpt me om in alles wat me is overkomen en nog steeds overkomt, dat diepe geluk te ervaren, waarover ze vertelt.

Nazorg

Vanmiddag heb ik de foto’s gebracht bij Bianca Nijhuis. Zij wilde een foto van haar kinderen in een lijst in haar praktijk Huidzorg Harderwijk. Natuurlijk moest ik de lijst even zien en opmeten. Er zat een passepartout in, waardoor ik mijn bestelde foto op het formaat een witte rand moest geven om de kinderen mooi in het passepartout te laten vallen.

 

Bianca was blij met de foto en met de zorg die ik heb gehad voor haar bestelling.

Nu kan ze, terwijl ze aan het werk is, toch genieten van haar kinderen.

Studio business

Voor de website van een bedrijf heb je meer typen foto’s nodig. De profielfoto, waarbij mensen kennismaken met jou als persoon. Immers, het bedrijf dat ben jij. Dan zijn er ook foto’s nodig waarbij mensen zien waar jij elke dag werkt. Te midden van het bedrijf voel je je als de spreekwoordelijke vis in de kom en ook dat nodigt uit om verder rond te kijken op de website en jouw product te gaan bestellen.

Mensen krijgen direct een indruk van je als je een duidelijke en eenvoudige profielfoto plaatst op het menublad waar jij je voorstelt. Het is in deze foto direct duidelijk dat het gaat om de firma Steengoed, waar de eigenaar trots op is en vanwaaruit hij je graag ten dienste staat.

Een presentatie van het team en de mooie samenwerking die er elke dag is, mag ook op de website rustig tot uitdrukking komen. Je kunt denken aan verschillende manieren om dat te laten zien. Een foto als deze zou ik lekker uitvergroot op de website zetten. Je ziet direct waarom het gaat: mensen die zich met heel hun hart en ziel en de juiste gereedschappen inzetten om mensen van een droomtuin te voorzien.

Utrecht

Ik kan het niet laten als ik in Utrecht ben. Zowel mijn kleinkinderen zijn prachtig om te fotograferen als allerlei andere dingen in de grote stad Utrecht of de stad zelf.

Lev, 5 maanden

Lev is een schatje die heel graag meepraat en meespeelt. Het is onmogelijk om geen liefde te voelen als je ziet hoe goed hij het doet: Omrollen, tanden krijgen, kwijlen, alles met overgave.

Loveshoot

nabijheid

Een prachtige dochter van een vriendin is zo gewend om voor de lens te staan, dat ik me zeer vereerd voel als zij mij vraagt voor haar loveshoot. Samen met haar geliefde maken we foto’s tegen zonsondergang. Het is heerlijk om te merken dat ze helemaal zichzelf zijn tijdens de shoot.

lieve aandacht

lol

Hem ken ik niet zo goed, maar hij oogt rustig, sportief en liefhebbend. Mooie ‘wehkamp-kop’.

uitzicht

Het voelde heel erg goed om met die twee op te trekken.

 

 

Dat zou je toch echt niet zeggen!

zo jong

Ze waren met z’n negenen: een prachtig stel, dertig jaar getrouwd. Kinderen, volwassen kinderen. Prachtig om te zien, allemaal. Dan denk ik: “Dat zou je toch echt niet zeggen!” En dat meen ik. Wat moet je doen om een zo sprankelende en jonge uitstraling te houden? In ieder geval, het was weer echt helemaal énig om een familie op de foto te zetten. Zandverstuiving, heerlijk weer, samen genieten, belevenis, onderdeel van het grote feest. Ik zou zeggen: vooral doen! Voor ieder die dit leest. Als ze het nest uitvliegen, partners krijgen, niet zo vaak meer ‘thuis’ zijn. Maak die foto en hang hem op een mooie plek op in je woonruimte. Om van te genieten.

prachtig project

En toen was het opeens 1 mei, de bruiloft van Adriaan en Tineke in Rotterdam. Je weet wel van die mooie opname van hun handen. Ik bewonder de fotografen die de hele wereld overgaan om huwelijkshoots te doen. We namen een hotelletje om op tijd bij de bruid te kunnen zijn. En ik vind het een heel avontuur om te doen. Ben ik niets vergeten, hebben we alles bij ons. Hebben we de adressen en telefoonnummers allemaal op een rijtje?

Zodra ik begonnen ben met het werk, heb ik geen enkele spanning meer. Dan begint het grote plezier.

insnoeren en vastzetten

Wat ik op moment van shooten vaak niet zie zijn de prachtige details, die ik later op mijn beeldscherm ontdek. Hier heb ik de rug van de bruid in de zonnebril van haar vriendin gevangen, terwijl zij de linten onder de rokken van de bruid vastzet. Kijk, daar word ik dan ontzettend blij van. Met dit soort beelden win ik fotowedstrijden in mijn fantasie. (Ik breng de energie om foto’s naar wedstrijden in te sturen meestal niet op, maar het lijkt me leuk om het ooit eens te gaan doen).

Natuurlijk wilde ik de foto van de handen opnieuw maken.

for ever

Het blijft een mooi beeld en ik heb het idee, dat ik dit bruidspaar nooit zal vergeten, zo’n indruk heeft hun aanpak op me gemaakt. De themakleuren, de ruimte om foto’s en film te maken (er was ook een filmer), hun persoonlijke keuzes, de locaties, hun liefde voor elkaar en hun eigen genieten van de trouwdag, het was indrukwekkend.

Eén foto van het bruidspaar waarin ik hun themakleuren heb bewerkt.

bij de veerhaven te Rotterdam

Bedankt, lief bruidspaar, voor deze mooie opdracht. Het maken van het boek was een week hard werken, maar het was een perfecte after-party om te doen.