Blue Monday

Het is vandaag een heerlijke dag! De lucht is blauw. De kou is blauw. Zelfs de druifjes in mijn tuin zijn al blauw. Dat mocht nog niet, maar december was zo warm dat ze besloten om naar boven te groeien en in januari de eerste bloeiers te zijn. Wat een lente!

blauwe maandag druifjes

Vanmorgen weer bij mijn vriendin Saskia geweest, zoals zij vorige week maandag bij mij was. Meestal boenen we wat, maar deze eerste twee werkmaandagen hebben we gekletst en computerdingetjes gedaan. Ik denk dat we vanaf volgende week wel weer gaan poetsen. Deze blauwe maandagmiddag ben ik even naar buiten gelopen voor een paar stralende zonlicht shots van deze aparte lentewinter. Daar word ik best vrolijk van. Eenmaal weer binnen werd ik toch een beetje stil door het lezen van een opmerkelijk artikel met de openingszin: Is bedelen werk? Na deze zin werkte de auteur dat zo knap uit, waaruit bleek dat bedelen wel degelijk een heleboel inspanning vergt. Je moet concurreren met anderen, je moet een goed verhaal verzinnen, je moet een goede plek hebben, je moet je uiterlijk mee hebben, je bent in weer en wind bezig en je moet steeds manieren verzinnen om op te vallen. Door dit verhaal bleken de grenzen tussen bedelen en werken wel wat te vervagen. Het hele artikel zet me ook aan het denken. De wereld van inspanning en beloning is een vreemde wereld, een wereld waar we al zo lang aan gewend zijn, dat we er nauwelijks gedachten over spenderen. Ik wil tijd nemen om voor mijzelf uit te werken waarom mensen dezelfde diensten verschillend waarderen. Bijvoorbeeld: ik ben deze weken bezig met een aantal interviews en fotosessies voor het blad van onze gemeente. Dit blad is intussen tot een leuke Glossy uitgegroeid en het is al voorgekomen dat er te weinig afgedrukt bleken te zijn na afname. Zouden de leden van mijn kerkelijke gemeente, die misschien met gemak een Linda of welke Glossy dan ook voor een tientje in de winkel kopen, zich afvragen hoeveel uren wij als makers kwijt zijn en hoeveel inspanning we leveren? Ik denk het niet. We zijn op de één of andere manier gewend aan het werk dat vrijwilligers doen en vertalen dat meestal niet terug naar onze eigen portemonnee. Als we dat wel deden, zouden we, als redactie van het blad, eens per jaar bijvoorbeeld een Special kunnen maken om uit te delen aan anderen, om uit te reiken naar anderen.

Brand

Vanmiddag had ik met twee van mijn fotografiestudenten afgesproken op de zandverstuiving. Het was prachtig weer, dus ik had er zin in. Nauwelijks waren we aan de slag gegaan met opnames maken en het hebben over sluitertijden en belichting of er kwam een melding van een grote brand binnen. Aangezien juist deze studenten calamiteitenfotografen zijn, hebben we de sokken er in gezet en kwamen na wat zoeken bij de brand terecht.

het huis staat midden in het bos

Het YMCA huis stond midden in het bos, dus was het groot alarm bij de brandweer. Maar ze hadden het snel en blijvend onder controle. Ze lieten het hele huis met rieten dak afbranden. Gigantisch hoge vlammen waren er nog af en toe te zien en natuurlijk ontzettend veel rookontwikkeling. Dat geeft wel spectaculaire beelden. De jongens waren helemaal blij. Eén van hen kon een foto verkopen aan één van onze talloze media.

Het is werken in ploegen. Het huis omsingeld door spuitgasten en werken maar.

Bomenhoge vlammen

Na de job hebben we thuis met een bakje koffie de middag geëvalueerd. Het was alleszins een verrassende les. Met volledige inzet van Propje Fotografie en JansenFotografie. Tof!